Stormachtige start
Door: Jet
Blijf op de hoogte en volg Jet
10 April 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Zo! Ik ben op stap. Naar het land waar de mensen zo relaxt zijn. Waar tijd niet bestaat en waar mijn avontuur gaat starten. De mensen zijn inderdaad uiterst relaxt. De standaard opening is: How are you... en als je dan zegt 'Not so good, to be honest', dan zijn ze ook echt geinteresseerd. Maar laat ik bij het begin beginnen...
Nieuw Zealand ligt een eind weg. En als je dan ook nog van een extra stop hebt in Praag en vooraf niet had besloten dat je eerst naar NZ zou gaan, moet je dus 4* de lucht in om er te komen. Ik heb er dus maar het beste van gemaakt!
In Praag heerlijk de stad in. Lokale lekkernijen eten, rustig een tijdschriftje lezen op het plein en vrienden maken met de transfer dame zodat die haar best ging doen om mijn gangpad stoel te verbeteren naar een raamstoel.
Toen ik terugkwam uit zonnig Praag zat ze mij al op te wachten: Ik ben je niet vergeten, kijk eens (twee wapperende tickets in haar handen) Ook nog een raamstoel voor de reis naar Sydney.
Vervolgens in Seoel. Daar is de wereld onbegrijpelijk. Alleen maar vreemde tekens, een type munten dat ik niet heb en waarvan ik niet weet hoeveel het waard is, wel heerlijk Koreaans eten op het vliegveld en ook nog voor een schijntje (denk ik).
Het volgende vliegavontuur was nog beter. Er was ruimte over in het vliegtuig, dus ik had een raamstoel en een gangpadstoel voor mij alleen. Jammer dat die stewardess mij wakker maakte vanwege de turbulentie, en haar trolley, en ... Maar verder prima geslapen.
Nieuwe horde was Australie in komen en uitgaan. Je hebt van die mensen die doen Europa in 1 week, nou ik doe Australie in 3 uur ;)
Die mevrouw van de doane vond het wat vreemd dat ik op mijn entrance visum schreef dat ik 1 dag wilde blijven. Maar dankzij dit ticket hoefde mij tas niet gecontroleerd te worden en kon ik hup (Met stempel van Australie in mijn paspoort :D) richting NZ.
Zoo... Weer wat vliegen later stond ik met 2 voetjes op zijn kop op de aarde. Goed gevoel! Veilig en zonder Jet lag een nieuwe wereld ontdekken.
Eerst proberen binnen te komen, ditmaal ging dat wat lastiger. In dit land willen ze geen enkele uitheemse dieren en planten hebben, want die tasten de omgeving aan. Dus alles werd grondig gecontroleerd. En dan een gebruikte tent meenemen... Die moest mee voor inspectie. Het duurde niet lang (ik heb een hele kleine tent) of ik hoorde een bekend geluid. Een stofzuiger. Die meneer was gewoon mijn tent aan het stofzuigen. Held. Die moet eens bij mij thuis komen, kan die van zijn werk zijn hobby maken. Zo met een gestofzuigde tent mocht ik naar binnen.
Om jullie nu ook nog over mijn auto reisavonturen te vertellen gaat wat ver. Laat ik het erop houden dat ik een soort vrachtwagen heb gehuurd. Als ik achteruit rijd gaat hij piepen, als ik de berg op rij voel ik mij net Ro met zijn Aygo die de Brienenoord op probeert te komen, en ik heb ook een speciale groet om in te halen. Eenmaal de ruitenwisser. Verder gaat het rijden prima. Slechts 1 keer op de verkeerde weghelft, en toen die ander dreigend dichterbij kwam ben ik maar de wijste geweest en heb ik de andere weghelft genomen.
Mijn dagen bestaan naast het autorijden en genieten van het schitterende landschap natuurlijk uit nog veel meer activiteiten.
Zo ben ik op de Tongario crossing geweest. Een absolute must do. Met windkracht 8, wolken en wat regen een ware beproeving. Uitzicht heb ik niet gezien. Wel voelde ik mij alsof ik op de maan liep (Ben ik nooit geweest, maar toch). Bizar krater landschap en wandelen door as. Geen foto's dus van het uitzicht, maar die zijn vast wel online te vinden.
Ook ben ik naar een boomklimpark geweest. Het weer was vergelijkbaar met het weer van de Tongario crossing, ditmaal geen last van een beperkt uitzicht, wel van wapperende boomtoppen waar tussen ik mij moest zien te bewegen. Vroeger, toen ik nog werkte op Le Chambourlas was dit een absolute no no. Maar nu, weer een ervaring rijker zeg maar.
Nu ga ik mijn opmaken voor de overtocht naar het zuider eiland.
Nieuw Zealand ligt een eind weg. En als je dan ook nog van een extra stop hebt in Praag en vooraf niet had besloten dat je eerst naar NZ zou gaan, moet je dus 4* de lucht in om er te komen. Ik heb er dus maar het beste van gemaakt!
In Praag heerlijk de stad in. Lokale lekkernijen eten, rustig een tijdschriftje lezen op het plein en vrienden maken met de transfer dame zodat die haar best ging doen om mijn gangpad stoel te verbeteren naar een raamstoel.
Toen ik terugkwam uit zonnig Praag zat ze mij al op te wachten: Ik ben je niet vergeten, kijk eens (twee wapperende tickets in haar handen) Ook nog een raamstoel voor de reis naar Sydney.
Vervolgens in Seoel. Daar is de wereld onbegrijpelijk. Alleen maar vreemde tekens, een type munten dat ik niet heb en waarvan ik niet weet hoeveel het waard is, wel heerlijk Koreaans eten op het vliegveld en ook nog voor een schijntje (denk ik).
Het volgende vliegavontuur was nog beter. Er was ruimte over in het vliegtuig, dus ik had een raamstoel en een gangpadstoel voor mij alleen. Jammer dat die stewardess mij wakker maakte vanwege de turbulentie, en haar trolley, en ... Maar verder prima geslapen.
Nieuwe horde was Australie in komen en uitgaan. Je hebt van die mensen die doen Europa in 1 week, nou ik doe Australie in 3 uur ;)
Die mevrouw van de doane vond het wat vreemd dat ik op mijn entrance visum schreef dat ik 1 dag wilde blijven. Maar dankzij dit ticket hoefde mij tas niet gecontroleerd te worden en kon ik hup (Met stempel van Australie in mijn paspoort :D) richting NZ.
Zoo... Weer wat vliegen later stond ik met 2 voetjes op zijn kop op de aarde. Goed gevoel! Veilig en zonder Jet lag een nieuwe wereld ontdekken.
Eerst proberen binnen te komen, ditmaal ging dat wat lastiger. In dit land willen ze geen enkele uitheemse dieren en planten hebben, want die tasten de omgeving aan. Dus alles werd grondig gecontroleerd. En dan een gebruikte tent meenemen... Die moest mee voor inspectie. Het duurde niet lang (ik heb een hele kleine tent) of ik hoorde een bekend geluid. Een stofzuiger. Die meneer was gewoon mijn tent aan het stofzuigen. Held. Die moet eens bij mij thuis komen, kan die van zijn werk zijn hobby maken. Zo met een gestofzuigde tent mocht ik naar binnen.
Om jullie nu ook nog over mijn auto reisavonturen te vertellen gaat wat ver. Laat ik het erop houden dat ik een soort vrachtwagen heb gehuurd. Als ik achteruit rijd gaat hij piepen, als ik de berg op rij voel ik mij net Ro met zijn Aygo die de Brienenoord op probeert te komen, en ik heb ook een speciale groet om in te halen. Eenmaal de ruitenwisser. Verder gaat het rijden prima. Slechts 1 keer op de verkeerde weghelft, en toen die ander dreigend dichterbij kwam ben ik maar de wijste geweest en heb ik de andere weghelft genomen.
Mijn dagen bestaan naast het autorijden en genieten van het schitterende landschap natuurlijk uit nog veel meer activiteiten.
Zo ben ik op de Tongario crossing geweest. Een absolute must do. Met windkracht 8, wolken en wat regen een ware beproeving. Uitzicht heb ik niet gezien. Wel voelde ik mij alsof ik op de maan liep (Ben ik nooit geweest, maar toch). Bizar krater landschap en wandelen door as. Geen foto's dus van het uitzicht, maar die zijn vast wel online te vinden.
Ook ben ik naar een boomklimpark geweest. Het weer was vergelijkbaar met het weer van de Tongario crossing, ditmaal geen last van een beperkt uitzicht, wel van wapperende boomtoppen waar tussen ik mij moest zien te bewegen. Vroeger, toen ik nog werkte op Le Chambourlas was dit een absolute no no. Maar nu, weer een ervaring rijker zeg maar.
Nu ga ik mijn opmaken voor de overtocht naar het zuider eiland.
-
10 April 2014 - 16:51
Anneke:
Wat een avontuur zeg! Klinkt goed :) Kunnen we binnenkort nog wat foto's verwachten? X An -
10 April 2014 - 19:30
Marianne En Pappa:
"Wel voelde ik mij alsof ik op de maan liep (Ben ik nooit geweest, maar toch)".Toch hebben we va jou een foto als astronaut op de maan (met tempovlag). Niet overal als een wervelwind langs geniet ook maar van je vrije tijd.
-
11 April 2014 - 15:47
Aranka:
Jaja dat is NZ, niks erin en niks eruit :) dachten ze in het verre verleden anders over toen de possum zijn intrede deed. Misschien kom je die nog tegen op je wandelingen. Enjoy het mooie zuider eiland met zijn mooie landschappen,dieren en activiteiten. De witte wijn is heerlijk by THE way... Greetzzz Aranka -
11 April 2014 - 17:00
Simone:
Je bent weer lekker bezig, Jet, de vrachtwagenchauffeur. Succes met die bak, hopelijk went het rijden aan de andere kant en het seinen met je knipperlicht snel. Ik vraag me wel af waarom je 'not so good' antwoord. Raamstoel, natuur gezien, geen jet lag...what's wrong? -
12 April 2014 - 18:53
Joyce:
Klinkt echt als Jet! Lekker rijden op de verkeerde weghelft en lopen op de maan!!! ha ha, ben toch wel benieuwd naar je foto's hoor ;-)
Have fun! -
14 April 2014 - 20:22
Mirjam:
Zo je maakt weer wat mee. Geniet van het mooie avontuur en ik zie binnenkort wel een foto.
Geniet er van. -
15 April 2014 - 08:29
Aart:
lieve jet,pracht verhaal,en ja het past wel bij jou!
benieuwd naar je volgend verslag! en foto,s.....
Liefs uit het groene hart van de randstad, aart. -
17 April 2014 - 19:35
Margriet:
Net nieuw glas in mijn bril maar die kleine lettertjes op het nummerbord ontgaan mij gedeeltelijk. Het glas is half vol .....?
Veel plezier in NZ, maar dat zal wel lukken.
tantetje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
